Μια ολόκληρη χώρα μέσα σε μια άμαξα

Η άποψή μου για την ταινία "Η Ταχυδρομική Άμαξα" (Stagecoach) του Τζον Φορντ Η «Ταχυδρομική Άμαξα» είναι μια τόσο θρυλική ταινία, που φαντάζει πλέον κλισέ. Πρέπει να εξηγήσω αυτό το οξύμωρο: η ιδέα μιας ετερόκλητης ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι πρέπει να ανεχθούν ο ένας τον άλλον και να συνεργαστούν, προκειμένου να επιβιώσουν, έχει κοπιαριστεί τόσες … Continue reading Μια ολόκληρη χώρα μέσα σε μια άμαξα

Ο πανταχού παρών Μπέργκμαν

Η άποψή μου για την ταινία "Το Νησί του Μπέργκμαν" (Bergman Island) της Μία Χάνσεν-Λοβ Το νησί του Μπέργκμαν είναι το νησάκι Fårö (Φόρε), όπου ο μεγάλος σκηνοθέτης είχε ένα σπίτι και όπου γύρισε πολλές ταινίες. Εκεί έζησε πολλά χρόνια της ζωής του και εκεί βρίσκεται σήμερα ο τάφος του. Σήμερα, το νησί έχει γίνει … Continue reading Ο πανταχού παρών Μπέργκμαν

Χρώματα Πολέμου

Ένα τρομερά ενδιαφέρον κόμικ με πολλά επίπεδα Βρισκόμαστε στη Χιλή, μετά το πραξικόπημα του Πινοτσέτ Μια σχετικά μεγάλη παρέα ευκατάστατων ανθρώπων έχει μαζευτεί σε ένα σπίτι και συζητούν περί τέχνης και άλλων ανώδυνων θεμάτων. Μια διακοπή ρεύματος οδηγεί ένα από τα μέλη της ομήγυρης στο υπόγειο του σπιτιού, όπου θα κάνει μια φρικτή ανακάλυψη. Αμέσως … Continue reading Χρώματα Πολέμου

Ποιο είναι το νόημα της τέχνης και της ζωής;

Η άποψή μου για την ταινία "Το Δείπνο μου με τον Αντρέ" (My Dinner With Andre) του Λουί Μαλ Αυτή είναι η τρίτη ταινία του Λουί Μαλ, που βλέπουμε φέτος, μετά τα "Ασανσέρ για Δολοφόνους" και "Ατλάντικ Σίτι" και είναι μια από τις λιγότερο γνωστές του στο ευρύ κοινό. Οι αρχικοί δημιουργοί της ταινίας ήταν … Continue reading Ποιο είναι το νόημα της τέχνης και της ζωής;

Η Βασιλεία του Αίματος

Η άποψή μου για την ταινία "Ο Νονός 2" (The Godfather: Part II) του Φράνσις Φορντ Κόπολα Το δεύτερο μέρος του «Νονού» είναι, κατά γενική ομολογία το καλύτερο από τα τρία, κάτι που προξενεί θαυμασμό για το επίτευγμα του Κόπολα, που κατάφερε να γυρίσει μια ταινία, η οποία είναι ακόμη καλύτερη από ένα αριστούργημα! Το … Continue reading Η Βασιλεία του Αίματος

Black Bird

Για όσους έχουν πάθει στέρηση από το "Mindhunter" και όχι μόνο Εντάξει, ο υπότιτλος είναι ολίγον παραπλανητικός. Σε αντίθεση με το "Mindhunter", το "Black Bird" προσεγγίζει το θέμα του λίγο πιο ανάλαφρα, τουλάχιστον στα πρώτα επεισόδια, γιατί καθώς ο βασικός πρωταγωνιστής βυθίζεται στην κόλαση του μυαλού ενός παρανοϊκού δολοφόνου νεαρών κοριτσιών, η σειρά γίνεται ολοένα … Continue reading Black Bird

Τι θέλει η Αναΐς;

Η άποψή μου για την ταινία "Οι Έρωτες της Αναΐς" (Les Amours d' Anais) της Σαρλίν Μπουρζουά-Τακέτ Η Αναΐς είναι 30 ετών, μένει μόνη στο Παρίσι, αφού χώρισε από το φίλο της και δυσκολεύεται πάρα πολύ να τα βγάλει πέρα, καθότι άνεργη. Παλεύει να τελειώσει τη διπλωματική της εργασία και ανησυχεί για τη μητέρα της, … Continue reading Τι θέλει η Αναΐς;

Το τέλος μιας πόλης

Η άποψή μου για την ταινία "Atlantic City" του Λουί Μαλ Ίσως η καλύτερη ταινία σχετικά με την Αμερική, που έχει γίνει από Ευρωπαίο σκηνοθέτη, το "Ατλάντικ Σίτι" ξεκινά με την αξέχαστη σκηνή, όπου η Σάλι (Σούζαν Σαράντον) χρησιμοποιεί ένα λεμόνι, για να πλύνει τα χέρια της και το στήθος της, ενώ την παρακολουθεί κρυφά … Continue reading Το τέλος μιας πόλης

Προτελευταίο Πολεμικό Ψευδώνυμο

Η τραγική ιστορία της Αργεντινής μέσα από ένα πρωτότυπο νουάρ Ο Ραούλ Αρχεμί μου ήταν παντελώς άγνωστος έως ότου διάβασα αυτό το βιβλίο. Υπήρξε αντικαθεστωτικός στη χώρα του, την Αργεντινή, και είχε τη συνήθη κατάληξη στη φυλακή, όπου έμεινε περίπου δέκα χρόνια. Τουλάχιστον αυτός επέζησε, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συμπατριώτες του, οι οποίοι "εξαφανίστηκαν" … Continue reading Προτελευταίο Πολεμικό Ψευδώνυμο

Η δύσκολη θέση της ευρωπαϊκής κωμωδίας

Η άποψή μου για την ταινία "Ο Κακός Μπελάς" (L'Emmerdeur) του Εντουάρ Μολιναρό Σε αντίθεση με την αμερικανική κωμωδία, που βασίζεται στα γκαγκ, τα οπτικά ή λεκτικά αστεία, η ευρωπαϊκή κωμωδία είναι πρωτίστως κωμωδία καταστάσεων ή χαρακτήρων, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι δεν υπάρχουν και αρκετές εξαιρέσεις (πρόχειρα μου έρχονται στο μυαλό οι Ζακ Τατί … Continue reading Η δύσκολη θέση της ευρωπαϊκής κωμωδίας