
Η άποψή μου για την ταινία “Για την Κιάρα” (A Chiara) του Τζόνας Καρπινιάνο
Η Κιάρα είναι μια δεκαπεντάχρονη κοπέλα, η οποία ζει ανέμελα με την οικογένειά της στην Καλαβρία. Τη μέρα των γενεθλίων της μεγαλύτερης αδερφής της, όμως, μαθαίνει, ότι ο πατέρας της καταζητείται ως έμπορος ναρκωτικών και μέλος της διαβόητης Ντραγκέτα. Σαφώς ταραγμένη από την αποκάλυψη και βλέποντας την προσωπική της ζωή να αναστατώνεται υπό το βάρος των αποκαλύψεων, θα ζητήσει να μάθει την αλήθεια από την οικογένειά της, αλλά κανείς και καμία δεν είναι πρόθυμος/η να της την πει ευθέως και η Κιάρα θα απαιτήσει να συναντηθεί με το φυγόδικο πατέρα της.
Η ιστορία της Κιάρα είναι σίγουρα η ιστορία εκατοντάδων παιδιών στην Καλαβρία όπου η Ντραγκέτα ζει και βασιλεύει και όπου ένα πέπλο σιωπής καλύπτει τα πάντα. Επίσης, είναι η ιστορία και μιας περιοχής, η οποία είναι βυθισμένη στη φτώχεια και στην εγκατάλειψη, πολύ μακριά από την τουριστική και βιομηχανική Ιταλία, που γνωρίζουμε οι περισσότεροι. Η Κιάρα, η απόλυτη ηρωίδα της ταινίας, αμφισβητεί τα πάντα και εξεγείρεται εναντίων των πάντων, όχι μόνο ενάντια στην οικογένειά της, αλλά και ενάντια στους κοινωνικούς λειτουργούς, που θέλουν να την πάνε σε μια ανάδοχη οικογένεια μακριά από την Καλαβρία. Δεν αμφισβητεί μόνο όσα έχουν σχέση με την Ντραγκέτα και τη σχέση του πατέρα της με αυτή, αλλά ακόμη και όσα λέει ο περίγυρός της για διάφορα άλλα θέματα, όπως για παράδειγμα, για τους Ρομά, που τους παρουσιάζουν ως πλούσιους, τη στιγμή, που εκείνη θα διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την τεράστια φτώχεια στην οποία βρίσκονται.
Η απόκτηση της απαγορευμένης, έως εκείνη τη στιγμή γνώσης, θα συνοδευτεί από μια κυριολεκτική και μεταφορική κάθοδο στα έγκατα της γης, πρώτα σε μια μυστική κρυψώνα στο σπίτι της και στη συνέχεια στο κρησφύγετο του πατέρα της, ο οποίος θα προσπαθήσει να την πείσει, ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για εκείνον, παρά να κάνει αυτή τη δουλειά και θα επιχειρήσει να την κάνει, ηθικά έστω, συνεργό των εγκλημάτων του. Η Κιάρα όμως, θα κάνει την τελική της επανάσταση, θα ξεκινήσει μια νέα, πολύ καλύτερη ζωή, δεν θα μπορέσει όμως να αφήσει πίσω της οριστικά τα φαντάσματα του παρελθόντος, όπως θα μας δείξει ο σκηνοθέτης προς το τέλος της ταινίας.
Σωστή σκηνοθεσία από τον Καρπινιάνο, που μας εκθέτει τον αγώνα της Κιάρα για την ανακάλυψη της αλήθειας και την επακόλουθη ανεξαρτησία, με όποιο τίμημα έχει αυτή, αν και θεωρώ, ότι η ταινία θα ήταν κάπως πιο ενδιαφέρουσα, εάν ο σκηνοθέτης μας έδειχνε περισσότερα πράγματα σχετικά με τον πατέρα της Κιάρα και γενικότερα σχετικά με το πολύπλοκο οικοδόμημα της Ντραγκέτα στην Καλαβρία.
Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας: όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, η λέξη “Ντραγκέτα” (‘Ndrangheta στα ιταλικά) προέρχεται από την ελληνική λέξη “ανδραγαθία”.
Τρέιλερ