Αριστοτέλης

Η ζωή του σπουδαίου φιλόσοφου και πανεπιστήμονα σε κόμικς

Όλα όσα θέλατε να μάθετε για το νέο κόμικ των Τάσου Αποστολίδη και Αλέκου Παπαδάτου

– Τι πραγματεύεται το κόμικ;

Πολύ απλά, τη ζωή του μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου από τη στιγμή, που έφτασε στην Αθήνα έως το θάνατό του.

– Χρειάζεται να ξέρω κάτι για τον Αριστοτέλη, πέρα από τα βασικά, που μάθαμε στο σχολείο;

Όχι, το κόμικ περιλαμβάνει όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κανείς για τον Αριστοτέλη. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια γενική γνώση για την Αρχαία Ελλάδα. 

– Πώς είναι δομημένη η αφήγηση;

Η αφήγηση ξεκινά το 315 π.Χ, όταν πλέον ο Αριστοτέλης έχει πεθάνει, πηγαίνει πίσω στο 323 π.Χ., όταν μετά το θάνατο του μαθητή του, Μεγάλου Αλεξάνδρου το αντιμακεδονικό αίσθημα στην Αθήνα αναγκάζει τον, επίσης Μακεδόνα, ας μην το ξεχνάμε, Αριστοτέλη να εγκαταλείψει την Αθήνα και στη συνέχεια πηγαίνει στο 367 π.Χ., όταν ο Αριστοτέλης έφτασε για πρώτη φορά στην Αθήνα. Από εκεί και μετά, η ιστορία εκτυλίσσεται με χρονολογική σειρά. 

– Ο Αριστοτέλης ήταν σπουδαίος φιλόσοφος, αλλά η φιλοσοφία δεν είναι το φόρτε μου. Θα δυσκολευτώ να καταλάβω το κόμικ;

Η φιλοσοφία δεν είναι το φόρτε κανενός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Μην ανησυχείς, όμως, οι δημιουργοί έχουν καταβάλει αξιόλογη προσπάθεια να παρουσιάσουν τις θεωρίες του Αριστοτέλη με εύληπτο τρόπο.

– Ποια είναι τα θετικά στοιχεία του κόμικ;

Από τα λίγα σχετικά που γνωρίζω (γιατί, προφανώς, ούτε εμένα είναι το φόρτε μου η φιλοσοφία), το κόμικ είναι αρκετά πιστό στα ιστορικό γεγονότα και παρουσιάζει με αρκετή ακρίβεια τις θεωρίες του Αριστοτέλη. Φυσικά, στην απεικόνιση των ιστορικών προσώπων, σίγουρα υπάρχει και η λεγόμενη “ποιητική αδεία”, αλλά αυτό είναι και αναμενόμενο και θεμιτό. Για παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίον παρουσιάζεται ο Πλάτωνας έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά και η γνώμη του Αριστοτέλη για τον Μέγα Αλέξανδρο διαφέρει από αυτή, που μαθαίνουμε στα σχολικά βιβλία. Επιπλέον, υπάρχει και χιούμορ σε αρκετά σημεία (η αγαπημένη ατάκα του Πλάτωνα είναι το “καλά, καλά”) ή η πικετοφορία στη σελίδα 166, αλλά και κάποια κλεισίματα του ματιού, όπως στη σελίδα 81, όπου ο ζωγράφος λέει, ότι αν ζωγράφιζε τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, θα έβαζε τον πρώτο να δείχνει τον ουρανό και το δεύτερο τη Γη – και πριν ρωτήσεις γιατί είναι κλείσιμο του ματιού αυτό, δες τον πίνακα, που ακολουθεί. 

Τέλος, μου έκανε ιδιαίτερα θετική εντύπωση το ότι οι δημιουργοί προσπάθησαν, και πιστεύω, ότι το κατάφεραν, να μας δώσουν την ανθρώπινη διάσταση του Αριστοτέλη, να τον παρουσιάσουν ως έναν άνθρωπο, που θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε και που το μόνο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ήταν η μεγάλη του περιέργεια και η φιλομάθειά του. 

Για να μη μακρηγορώ, ο Τάσος Αποστολίδης έχει προσπαθήσει να παρουσιάσει ιστορικά και φιλοσοφικά στοιχεία με όσο γίνεται πιο σαφή και ευχάριστο τρόπο και τα έχει καταφέρει αρκετά καλά. 

– Όλα καλά, λοιπόν, σωστά;

Χμμμ…. Όχι ακριβώς. Δηλαδή, ναι και όχι. Εννοώ, ότι ενώ δεν βρήκα κάτι πραγματικά αρνητικό στο κόμικ, πιστεύω, ότι πάσχει από την κατάρα, από την οποία πάσχουν πολλά κόμικς με παρόμοιο περιεχόμενο, δηλαδή εγκυκλοπαιδικό, ας το πούμε έτσι. Δηλαδή, οι δημιουργοί μάλλον φοβήθηκαν, μήπως αφήσουν κάτι απέξω και έχουν βάλει τα πάντα μέσα στο κόμικ, με αποτέλεσμα να διαβάζουμε συνέχεια για τις θεωρίες του Αριστοτέλη, ο οποίος φιλοσοφεί παντού, ακόμη και στον οίκο ανοχής, αλλά να υπάρχουν και πολλές εμβόλιμες σκηνές με πολλές επεξηγήσεις για την ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας, που ίσως θα ήταν καλύτερα να υπήρχαν σε κάποιο επίμετρο. Γενικά, μου δόθηκε η εντύπωση, ότι οι δημιουργοί δεν τόλμησαν να αφαιρέσουν κάποια πράγματα από το κόμικ με αποτέλεσμα να διαβάζεις υπερβολικά πολλά πράγματα, κάτι που είναι παραπάνω από ορατό σε ορισμένα σημεία. Αυτό δεν αναιρεί τα καλά στοιχεία του κόμικ και υποθέτω, ότι για κάποιους, μπορεί να είναι και θετικό, απλά πιστεύω, ότι θα είχαμε ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα, εάν υπήρχαν λιγότερες πληροφορίες, γιατί, όπως και να το κάνουμε, όλα αυτά εμένα με κούρασαν, όσο απλά και κατανοητά κι αν παρουσιάζονται. 

– Και το σχέδιο;

Ο Αλέκος Παπαδάτος τα καταφέρνει αρκετά καλά. Σχεδιάζει στο γνώριμο ύφος του, χρησιμοποιεί διαφορετικό χρωματισμό για διαφορετικές περιόδους, αλλά βρίσκεται πάντα στην υπηρεσία του σεναρίου. Δημιουργεί ορισμένες ωραίες συνθέσεις, αλλά εμφανίζεται και αυτός ίσως πιο συγκρατημένος από όσο θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, πάντα. 

– Η έκδοση πώς είναι;

Πάρα πολύ ωραία. Πολυσέλιδη, 230 σελίδες περίπου, σε μεγάλο σχήμα, ωραίο χαρτί, περιέχει χρονολόγιο, ενδεικτική βιβλιογραφία και βιογραφικά των συντελεστών. Και η τιμή είναι λογική. 😃

– Τελικά το συνιστάς;

Βασικά, ναι. Πιστεύω, ότι θα ήταν ένα ιδανικό δώρο για εφήβους, που ίσως έτσι ξεκολλήσουν λίγο από τα κινητά τους, αλλά διαβάζεται με μεγάλη άνεση και από ανθρώπους κάθε ηλικίας. Εντάξει, θα μπορούσε να ήταν λίγο πιο “φευγάτο” αφηγηματικά, αλλά ας μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Είναι μια καλή και έντιμη προσπάθεια και ας μην ξεχνάμε, ότι το θέμα είναι ζόρικο. Εξάλλου, η παιδαγωγική του αξία είναι αναμφισβήτητη. 

– Μπορώ να διαβάσω και άλλες απόψεις σχετικά με το κόμικ;

Φυσικά. 😃Ενδεικτικά, μπορείς να διαβάσεις αυτό, αυτό, αυτό, αυτό, αυτό, αυτό και αυτό το κείμενο. Είναι όλα άρθρα από διαφορετικούς συγγραφείς ή συνεντεύξεις των δημιουργών.

Το παρόν κείμενο αναρτήθηκε για πρώτη φορά στο φόρουμ comicstreet.gr, όπου μπορείτε να εγγραφείτε κι εσείς, για να σχολιάσετε. 😃

Advertisement