Mythic Quest: Raven’s Banquet, Seasons 1 και 2

Μια ενδιαφέρουσα κωμική σειρά

Με πολύ απλά λόγια, το “Mythic Quest κτλ.” αφηγείται τις περιπέτειες μιας ομάδας εργαζομένων σε μια εταιρεία, που βγάζει ένα δημοφιλέστατο MMORPG (Μαζικό διαδικτυακό παιχνίδι ρόλων πολλαπλών παικτών). Έχουμε τον αλαζόνα δημιουργό του παιχνιδιού, την (παραδόξως για το χώρο, γυναίκα) δυναμική, αλλά δημιουργική επικεφαλής προγραμματίστρια, τον άβουλο και κομπλεξικό εκπρόσωπο της εταιρείας, τον καρχαρία υπεύθυνο των οικονομικών, τον ξοφλημένο συγγραφέα ΕΦ, ο οποίος γράφει το σενάριο, δύο δοκιμάστριες του παιχνιδιού και την ενοχλητική, καραδεξιά γραμματέα.

Ανάμεσα σε αυτούς τους χαρακτήρες δημιουργούνται συνεχώς τριβές σε σχέση με την πορεία, που πρέπει να πάρει το παιχνίδι, τόσο δημιουργικά, όσο και εμπορικά. Το βασικό δίπολο είναι μεταξύ του Άιαν (του δημιουργού) και της Πόππυ (της προγραμματίστριας), οι οποίοι συγκρούονται διαρκώς, αν και στην πραγματικότητα αλληλοεκτιμούνται (ευτυχώς, η σχέση αυτή δεν έχει γίνει ακόμη ερωτική και εύχομαι να παραμείνει έτσι). Όλοι οι υπόλοιποι κινούνται γύρω τους, φτιάχνοντας και διαλύοντας συμμαχίες.

Τα υπέρ της σειράς είναι το διακριτικό χιούμορ, οι πολύ καλές ερμηνείες και η ενδιαφέρουσα απεικόνιση μιας ολόκληρης κουλτούρας, την οποία, καλώς ή κακώς, δεν μπορώ αν εκτιμήσω, αφού δεν υπήρξα ποτέ gamer. Επίσης, οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες και έχουν βάθος, ενώ ακόμη και οι δευτεραγωνιστές είναι απολαυστικοί και οι ρόλοι τοςυ καλογραμμένοι. Επιπλέον, μου έκαναν μεγάλη εντύπωση τα δύο επεισόδια, ένα σε κάθε κύκλο, τα οποία διαδραματίζονται στο παρελθόν με άλλους πρωταγωνιστές και τα οποία φαινομενικά έχουν ελάχιστη σχέση με τα υπόλοιπα (ειδικά το πρώτο φαίνεται εντελώς ξεκρέμαστο, μέχρι, που στο τέλος του πρώτου κύκλου γίνεται μια αναφορά σε αυτό). Αυτά δείχνουν, ότι οι δημιουργοί έχουν κάποιο όραμα για τη σειρά και ελπίζω να τη συνεχίσουν έτσι.

Το αρνητικό είναι ένα; θα την ήθελα λίγο πιο κυνική. Φαίνεται, ότι ακόμη και οι “κακοί” της υπόθεσης δεν είναι ακριβώς κακοί και πολλές από τις συγκρούσεις επιλύονται με κάπως βολικό τρόπο. Επιπλέον, δεν υπάρχει και ένας χαρακτήρας, που να ξεχωρίζει με την εκκεντρικότητά του, έτσι ώστε να δώσει ώθηση στη σειρά. Αυτές, εννοείται, είναι προσωπικές εκτιμήσεις και δεν αναιρούν το γεγονός, ότι η σειρά είναι καλογραμμένη και ότι την είδα με ευχαρίστηση. Θέλω να πιστεύω, ότι οι δημιουργοί θα δείξουν λίγη περισσότερη τόλμη και τρέλα στους επόμενους κύκλους. Εγώ θα είμαι εδώ και θα τους περιμένω! 😄

Leave a comment